Mon coin de solitude

"از هر دو جهان بگذر تنها زن و تنها خور / تا ملک ملک گویند تنهات مبارک باد"

Mon coin de solitude

"از هر دو جهان بگذر تنها زن و تنها خور / تا ملک ملک گویند تنهات مبارک باد"

Mon coin de solitude

اینجا کنج تنهایی من است. از بچگی عادت داشتم، جایی از اتاقم را کنج تنهایی بدانم. پشت دری، کنج دیواری و یا کنار شوفاژی. عموما برای هموار کردن لحظات سختم به آن کنج پناه می بردم. این وبلاگ، برای من حکایت همان کنج آشنا را دارد. کنجی که مجال خلوت با خود را برایم فراهم می کند.

بعد از اسباب کشی به اینجاُ متاسفانه هنوز کل آرشیو را نتوانستم منتقل کنم و برخی از پستها هنوز سرجایشان قرار نگرفته اند. نظرات وبلاگ قبلی هم که متاسفانه همه از بین رفتند...

بایگانی
آخرین مطالب
پیوندها

بله برون؟

چهارشنبه, ۲۱ مرداد ۱۳۸۸، ۰۷:۱۹ ب.ظ

اینکه چرا تصمیم به نوشتن گرفتم به یک جرقه بر می گردد. راستش گاهی آنقدر احساس خفگی می کنی که چاره ای نمی بینی جز نوشتن. و خب شاید فکر اینکه نوشته ات خوانده شود کمی آرام ترت کند.

من یک نوعروس نشان شده ام! به عبارت دیگر، در مراسمی انگشتر نشان به دست کرده ام تا در زمان مناسب نامزدی، عروسی و... برگزار شود.

انتخاب من با عشق بود. چیزی که همیشه آرزویش را داشتم. نامزدم همیشه برایم جذاب بوده و هست. اما انگار وقتی همه چیز جدی می شود تازه احساس می کنی که ضربه محکمی به سرت خورده.

شاید در این خانه از چنین دغدغه هایی نوشتم...

 

  • ۸۸/۰۵/۲۱
  • دخترچه

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی