اگر خدا بخواهد هفته دیگر این موقع باید تهران باشم. سفر به ایران برای من با خودش سفر در زمان را هم می آورد. من رها می شوم هر بار در زمان و مکانی که جایی در این ده سال گذشته گم شده. کتابها و جزوات دانشگاهی در کتابخانه ام هستند و انگار نه انگار که آخرین بار که استفاده شان کرده ام همان حوالی سال ۸۸ بوده است. بعضی هدیه هایی که آن سالها گرفتم را نگاه می کنم و نمی فهمم دور زمان کی انقدر تند شد. خلاصه اینکه می دانم هر بار که به ایران سفر می کنم تا چند روز گنگ و گیجم و تا می آیم که عادت کنم باید برگردم.
- ۰ نظر
- ۱۲ اسفند ۹۶ ، ۲۲:۱۲